جعبه ابزار کاترینا تیازولدی

جعبه ابزار یک انکوباتور حرفه ای است که در یک ساختمان صنعتی در شهر تورینو واقع شده است. اعتقاد بر این است که این پروژه در مرحله ای از تحول اساسی ، نیازهای یک شهر را برآورده می کند. در زمانی که با داشتن لپ تاپ و اتصال Wi-Fi امکان کار از هر مکانی وجود دارد ، این سؤال پیش می آید که فضای حرفه ای برای چه چیزی لازم است. چگونه می توان فضایی را در نظر گرفت که ترکیبی از کثرت کاربران را با انسجام کل طرح طراحی کند؟ چگونه می توان میان نیاز به جامعه پذیری و حفظ حریم خصوصی ، بین آرامش و تمرکز میانجیگری کرد؟ از منظر عملکردی ، این پروژه شامل ایجاد فضای باز با ۴۴ ایستگاه کاری جداگانه همراه با سایر خدمات و فعالیت ها است. هدف این بوده است که ساختار بتن مدولار بدون تغییر نگه داشته شود. طول اصلی ساختمان با یک سری از “حجم فیلتر” که به عنوان فضاهای فنی برای ذخیره قفل و تجهیزات استفاده می شود ، در طول تقسیم شده است. از یک طرف ، فضای همکاری ، از طرف دیگر راهروها و جعبه کاربردی وجود دارد که شامل امکانات مشترکی از قبیل اتاق های جلسات ، اتاق های چاپ ، فضای جلسات غیررسمی ، صندوق های پستی ، پاسیو و آشپزخانه است. از منظر فرآیند طراحی ، هدف میانجیگری بین کثرت نیازهای کاربران و انسجام طراحی بود. مفهوم این پروژه از مدل کامپوننت سازگار سازگار سازگار تهیه شده توسط Caterina Tiazzoldi در چارچوب آزمایشگاه تحقیق NSU در Politecnico di تورینو و دانشگاه کلمبیا ناشی می شود. تنوع راه حل ها با استفاده از یک قانون طراحی منحصر به فرد بدست می آید. مجموعه ای از حجم های اولیه یکسان با استفاده از مواد مختلف (چوب پنبه ، لاستیک ، رنگ صیقلی مطابق عملکرد برنامه ای که در جعبه میزبانی شده است) تخصص یا تمایز را بدست می آورند .تخصصی بودن یک حجم عمومی مطابق با تخصص تولید شده توسط صدا ، حرارتی صورت می گیرد. ، و نیازهای بصری. هدف انتقال همزیستی هماهنگ از جهان های مختلف و منابع فرهنگی بود. اصل تغییر و تحول یک عنصر منحصر به فرد نیز در دیگر بخش های پروژه با تمایز رنگ کف های لاستیکی طبیعی در اتاق های جلسه ، پوشش عایق صدا به صورت متناوب با غلاف های تلفن کوچک و در آخر با تغییر اندازه ، رنگ و سطح دنبال شد. شفافیت حبابهایی که ساختار خارجی جعبه نوار را تشکیل می دهند. این مفهوم از موارد بسیار کمی در تغییرات بی پایان استفاده می کند ، یک سیستم واحد محدوده ای از امکانات را برای پاسخگویی به تعدد نیازهای کاربران فراهم می کند. این مفهوم هر انتخاب طراحی را هدایت کرده است. دیوارهای ورودی با ۵۰۰ تغییر یک جعبه سفید واحد به دست آمده است. طراحی کلی با نرم افزار پارامتری تولید پیکربندی های بی پایان از یک مدل دیجیتالی واحد به دست آمد. به طور مشاب ، شبکه های تهویه از یک مدل پارامتری منفرد بدست آمده است که اندازه و موقعیت سوراخ ها را براساس مبادله هوا مورد نیاز در هر محیط محاسبه می کند.همین اصل در مدیریت فضای متمرکز به انعطاف پذیری پایدار نیز اعمال شد ، انعطاف پذیری که مبتنی بر تغییر فضای فیزیکی نیست بلکه در انواع استفاده های بدست آمده از طریق استفاده از چند کارکرد ترکیبی (همکاری ، اتاق جلسات) است. ، آشپزخانه ، پاسیو ، پارکینگ). این انعطاف پذیری مجاز به استخراج تعداد بی حد و حصر از سناریوها است. یک سیستم خودکار  برای کنترل متمرکز روشنایی ، دسترسی و خدمات (پرینتر ، تلفن) به هر کاربر این امکان را می دهد تا مشخصات خود را مطابق نیاز خود طراحی کند. بنابراین مدیریت فضا به یک سیستم خودکار مربوط می شود که استفاده از توابع خاص را مطابق با پروفایل کاربران امکان پذیر یا انکار می کند. در این روش سیستم خودکار به ما امکان می دهد اصطکاک مستقیم بین افراد را با توجه به نحوه استفاده از فضا کاهش دهیم. اتوماسیون به مکانی برای اجتماعی شدن در فضایی تبدیل شده است که در آن تعامل بین کاربران بسیار قوی است. جعبه ابزار به لطف ویژگی های منحصر به فرد خود ، یک مفهوم شهری است که قدرت خود را از پیچیدگی ، تنوع و تغییرپذیری شهر امروزی جلب می کند.

● نام کشور : ایتالیا
●نام شهر : تورین
● کاربری : نصب و راه اندازی های مقدماتی ، دفتر داخلی
● معمار مسئول : کاترینا تیازولدی
● شرکت معماری :
● مقیاس :
● مساحت:
● مصالح :
● رنگ :
● سال : ۲۰۱۰
● دوره تاریخی :
● نوع پروژه :
● وضعیت :
● عکاس :
● جوایز :
● سازنده :